ചിരിക്കുക
എന്നാല് ഒരു പരിവര്ത്തനമാണ്...
ചോദ്യങ്ങളെ
മറച്ചുപിടിക്കാന്
പേശികള് കാട്ടുന്ന കുസൃതി...
നൊമ്പരം
കുമിഞ്ഞു ചാടും മുമ്പുള്ള
ചുണ്ടുകളുടെ ചെറുത്ത് നില്പ്പ്..
മൂല്യമില്ലാത്തൊരു
വാപിളര്ത്തല്...
തിരിച്ചറിവിന്റെ
കൈമാറ്റങ്ങളിലെവിടെയോ
ഹൃദയം പറന്നുപോകുമ്പോഴാവും
അത് പ്രണയമായിരുന്നുവെന്ന്
ബോധ്യമാവുക..
കരയുക
എന്നാല് ഒരു രാസപ്രവര്ത്തനമാണ്...
ബാഷ്പമായി മിഴികളില്
ചേക്കേറുന്ന
നഷ്ടങ്ങളുടെ
കുത്തിയൊഴുക്ക്...
ഓര്മ്മകളുടെ
ചെരിഞ്ഞ തൂലികയില് നിന്ന്
കൃഷ്ണമണികളിലേക്ക്
ആഴ്ണ്ടിറങ്ങുന്ന
ചോരയുടെ പേമാരി...
അതുമല്ലെങ്കില്
നൈരാശ്യങ്ങളുടെ
എരിതീയിലുരുകിയ
മാംസത്തിന്റെ കൊഴുപ്പ്
പോളകളിലൊളിച്ചത്...
മുഖത്തെ നനച്ച്
നാവുകളുടെ സുഷുപ്തിയിലേക്ക്
വഴുതിമാറുമ്പോഴാവും
അത് വിരഹമായിരുന്നുവെന്ന്
തിരിച്ചറിയുക...
Saturday, February 16, 2008
Subscribe to:
Posts (Atom)