Monday, October 12, 2009

നിന്നോട്‌ മാത്രമായി ചില ചോദ്യങ്ങള്‍

നിന്റെ കണ്ണുകളില്‍
ഞാന്‍ നട്ട നക്ഷത്രമെവിടെ ?
കണ്ണുനീരിന്റെ പ്രളയത്തില്‍
അവ ഒലിച്ചുപോയോ ?

ഞാന്‍ മുഖം നോക്കാറുള്ള
കൃഷ്‌ണമണികളിലെ തെളിച്ചമെവിടെ ?
കാഴ്‌ചകളുടെ കരട്‌ വീണ്‌
മുറിഞ്ഞുവോ അത്‌ ?

നിന്റെ വിടര്‍ന്നുനില്‍ക്കുന്ന കണ്‍പ്പീലികള്‍
എന്നിലേക്ക്‌ പൊഴിഞ്ഞുചാടാനൊരുങ്ങുന്നു
വെള്ളയിലെ ഹൃദയരേഖകളുടെ ചിത്രങ്ങള്‍
മാഞ്ഞുപോവുന്നു.

നീയറിയുന്നുണ്ടോ
നിന്റെ കണ്ണുകള്‍ പോലെയാണ്‌ എന്റെ ഹൃദയവും
വിഹ്വലതകള്‍ മാത്രം ഒപ്പിയെടുക്കുന്നു
അസ്വസ്ഥതകള്‍ മാത്രം തിരിച്ചറിയുന്നു.


നിന്റെ ചുണ്ടുകളില്‍
ഞാന്‍ കുടിയിരുത്തിയ മേഘങ്ങളെവിടെ ?
നനയാന്‍ വെമ്പിനില്‍ക്കുന്ന എന്നിലേക്ക്‌ പെയ്യിക്കാതെ
ആ ബാഷ്‌പങ്ങള്‍ നീയെന്തുചെയ്‌തു ?

ഞാന്‍ തിരിച്ചറിയാറുള്ള
നിശ്വാസങ്ങളുടെ തണുപ്പെവിടെ ?
മൗനത്തിന്റെ ചങ്ങലക്കെട്ടുകളില്‍
തളച്ചുവോ നീയവയെ.

ചുവന്ന അധരങ്ങളില്‍
വരള്‍ച്ച ചോദിക്കാതെ കടന്നുവരുന്നു
ശബ്‌ദങ്ങള്‍ പടിയിറങ്ങി
കനത്ത നിശബ്‌ദത ചേക്കേറിയതറിയുന്നു.

നീ തിരിച്ചറിയുന്നുണ്ടോ
നിന്റെ ചുണ്ടുകള്‍ പോലെയാണ്‌ എന്റെ മനസ്സും
ഗ്രീഷ്‌മത്തിന്‌ കീഴടങ്ങുന്നു
സങ്കടങ്ങളെ മാത്രം സ്വീകരിക്കുന്നു.