ചില മുഖങ്ങളങ്ങനെയാണ്;
ആയിരങ്ങള് നിരന്നുനിന്നാലും
പകരമാവില്ല.
നീയും അങ്ങനെയായിരുന്നു
ശിഥിലമായിപ്പോയ
അനേകം സ്വപ്നങ്ങള്ക്ക്
പകരം കിട്ടിയവള്...
ഒടുവില്;
ഒരൊറ്റ നാണയത്തില്
പതിഞ്ഞുപോയ
ചലിക്കാത്ത ചിഹ്നത്തില്
നീ തളക്കപ്പെടുമ്പോഴും
ഞാന് നിഗൂഡമായൊരു
കിനാവിന്റെ പുറകെയായിരുന്നു...
ഭൂമി മുഴുവന് പരക്കുന്ന
നിലാവിന്റെ സ്രോതസ്സ്
ഒന്നാണെന്ന തിരിച്ചറിവിലാണ്
പകരം വെക്കാനാവാത്ത
നിന്റെ മുഖത്ത് ഞാന് ചുംബിക്കുന്നത്...
നീയും തിരിച്ചറിയണം;
പ്രണയമെന്ന നെരിപ്പോട്
നെഞ്ചിലേറ്റുന്നവന്റെ വിങ്ങലാണ്
പ്രപഞ്ചത്തില്
ചലനം ബാക്കിയാക്കുന്ന ജീവതാളമെന്ന്...
Wednesday, December 01, 2010
Subscribe to:
Posts (Atom)